Gisborne

Kia Ora!

Dat is de Maori-groet die veel gehoord wordt in Nieuw Zeeland. De Maori’s zijn de oorspronkelijke inwoners van Nieuw Zeeland, en de afgelopen periode heb ik heel wat over hun geleerd. Maar daar vertel ik straks wel iets over.
Hoe gaat het met jullie? Ik hoorde dat het een week geleden gesneeuwd heeft in Nederland? Dat was wel bijzonder om te horen terwijl in Masterton de zon scheen en het 25 graden Celsius was! Hier begint het nu echt zomer te worden al is het vandaag net weer wat somber weer. We zijn nu alweer een week in Gisborne (een stad in het noorden van het Noordereiland). Voor degenen die het nog niet weten; we = Fineke en ik. Fineke is hier ook op working holiday vanuit Nederland en ik heb haar in de kerk in Carterton ontmoet. Zij was op zoek naar werk en zodoende zijn we met zijn tweeën richting Gisborne gegaan om hier een maand in de boomgaard van John en Ada Geuze te werken.

Maar eerst de laatste nieuwtjes uit Masterton. Ik heb een baan! In mijn vorig bericht schreef ik over mijn sollicitatie bij bejaardenhuis Metlife care in Masterton, en die baan heb ik gekregen. Sinds toen heb ik al weer twee weken gewerkt. Mijn functie is verzorgende, dus de bewoners uit bed helpen, douchen, kleden, koffie geven, ’s avonds weer in bed helpen en andere werkzaamheden. Ik vind het erg leuk om weer terug te zijn in het care work. De collega’s zijn erg aardig en hebben me een fantastische inwerktijd gegeven! Het fijne is dat ik na mijn tijd in Gisborne gewoon weer mag komen werken tot ik weer naar Nederland ga. Ander goed nieuws is dat ik na Gisborne mag blijven wonen bij familie Bertram. Ik heb het er erg naar mijn zin dus heb natuurlijk ‘ja’ gezegd. De hond van de familie, Tina, heeft pas twee puppies gekregen: Missy en Uncle Bob (zie de foto’s). Ze groeien als kool!

We zijn woensdag 19 november uit Masterton vertrokken maar we wilden eerst graag nog iets van de rest van NZ zien! Zowel Fineke als ik waren nog niet uit de Wairarapa geweest en daarom hebben we eerst 3 dagen vakantie genomen voordat we naar Gisborne gingen. We zijn wat richting het noorden gereden naar Taupo (4 uur rijden). Taupo is een stad aan een groot meer. De weg erheen was een soort woestijnweg maar opeens doemde er een grote berg op! (Op de foto’s bij dit bericht kunnen jullie zien waarover ik nu vertel). En daar begon de mooie natuur van NZ die we eigenlijk nog niet echt gezien hadden. Mount Ruapehu is een langgerekte vulkaan en daar volgden er nog wat van. NZ heeft een aantal vulkanen die af en toe ook nog actief zijn. Toen we in Taupo aankwamen zijn we naar de Tourist Information gegaan om backpacker hostel informatie op te vragen. En natuurlijk namen we een aantal folders mee van bezienswaardigheden. Als eerste zijn we gaan paardrijden. We gingen met een groep van ongeveer tien mensen, rustig rijden door bos, we moesten netjes achter elkaar rijden dus het was wel een beetje saai. Maar toen we op een wat hoger gedeelte kwamen, zagen we in het dal allemaal geisers liggen. Het bleken de Craters of the Moon te zijn. Daar zijn we naar het paardrijden heengegaan. Best vreemd hoor, een heel park vol met steeds gaten en holen in de grond waar heel hete stoom met een lava-lucht uitkomt. Hierna zijn we naar de Huka Falls gegaan, een waterval. Heerlijk felblauw water! Toen was het tijd om op zoek naar een slaapplaats te gaan. Die hebben we gevonden, lekker goedkoop. ’s Avonds nog wat langs het meer gelopen en gerelaxt in de lounge van het hostel.
Donderdag was een enorm drukke dag! ‘s Ochtends zijn we met een Jet boat over de rivier meegegaan. Het is een boot die wel met 80 km/u over de rivier racet. Het gaat echt hard als je erin zit en de bestuurder stuurt dan expres lang de rivierkant of rots en laat de boot over een watervalletje heen vliegen of plotseling heel snel omdraaien! De foto’s die ik hiervan heb, heb ik niet zelf gemaakt maar een man die aan de waterkant stond :) Heel cool! We wilden deze dag doorrijden naar Rotorua, een gebied waar iedereen van zei dat we daar wel een aantal dagen moesten doorbrengen omdat het zo mooi was. We zijn allereerst naar Rotorua-stad gegaan en een hostel voor de nacht gezocht en geboekt. De man die ons hielp vertelde wat we `s middags allemaal konden doen. We zeiden dat we wel graag wilden paardrijden en naar een Maori-dorp wilden. Hij ging dit voor ons opbellen en alvast boeken, heel vriendelijk! Maar toen moesten we enorm opschieten! Binnen een kwartier moesten we bij de stal zijn en tussen het paardrijden en het Maori-dorp zat ook maar een kwartier, hard rijden dus! De tocht met de paarden was fantastisch, we waren maar met drie personen; Fineke, de gids en ik. Tijdens het paardrijden konden we heerlijk genieten van de omgeving (zie filmpje). Ook was deze tocht was afwisselender omdat we af en toe wat konden draven en galopperen en we door een prachtig heuvellandschap reden. Wel ben ik nog van mijn paard gevallen tijdens een ongeballanceerd moment, Oops! :) Maar we hebben genoten en de gids vertelde de hele tocht leuke verhaaltjes tot we na een paar uur weer bij de stal terugkwamen. Maar… we keken op de klok! En die vertelde ons dat we nog maar 10 minuten hadden om bij het punt te komen vanwaar de bus naar het Maori-dorp zou vertrekken. Op het gaspedaal dus! Parkeren was lastig en na een run door de stad kwamen we bij het trefpunt aan, en daar bleek… dat we pas over een half uur zouden vertrekken! Al die moeite voor niets… Toen vertrokken we. Onze buschauffeuse was zelf Maori en had veel fantasie. Ze stelde een opperhoofd van de bus aan en zei dat onze bus geen bus was maar een kano en toen moesten we allemaal roeien en ‘heui’ roepen. Ook leerde ze ons wat Maori woorden aan en gaf huiswerk op voor de terugweg. We moesten een liedje uit ons eigen land zingen omdat we met veel verschillende nationaliteiten in de bus zaten. In het dorp aangekomen werden de opperhoofden uit de bussen verwelkomt door de Maori-strijders met veel geschreeuw en gezang. De Maori’s schrikken vreemdelingen af door met hun ogen te rollen en hun tong uit te steken en met een soort stompe speer te zwaaien. Erg lachwekkend! Toen mocht de hele groep binnenkomen en mochten we het dorpje zien en kregen we een concert (zie filmpje). Maori’s zijn erg muzikaal en kunnen goed bewegen! Na het concert kregen we in de eetzaal een Hangi, een traditionele maaltijd die bereid was op een echt vuur! Allerlei soorten vlees en aardappels, erg lekker! Ook de terugweg was een belevenis. Ooit weleens 15 rondjes op een rotonde gereden met een touringcar? Deze buschauffeuse deed het! Onder luid gezang van de engelse ‘k heb een tante in Marocco! De bus hing steeds schever, we dachten dat we om zouden kiepen! En Fineke ik hebben nog Berend Botje gezongen als afgevaardigden uit Holland, hahaha :) Toen lekker geslapen in ons tweede hostel…
Vrijdag hebben we de vulkanische vallei bezocht in Rotorua. Eerst een rondvaart op een kratermeer gedaan. Langs de kanten kwam weer allemaal stoom uit de grond. De gids zei nog dat men daar beter niet kan zwemmen. Het water kookt daar! Midden in het meer koelt het dan weer af. In het park hebben we gewandeld langs andere kratermeren. Erg mooi om te zien dat de aarde hier echt leeft. Er was bijvoorbeeld een fel-turqoise-blauw kratermeer van 30 meter diep en 80ºC. Hierin bevindt zich de grootste geiser van de wereld maar de geiser zelf kan niet gezien worden omdat hij zich op bodem van het meer bevindt.
We waren heerlijk bruin geworden na weer een dag in de natuur en hierna zijn we nog met een gondel naar een top van een berg geweest. Mooi uitzicht over Lake Rotorua. Ook konden we vijf keer afdalen met een soort rodelbaan. En toen was het alweer tijd om door te rijden naar Whaketane waar we sliepen in een erg leuk hostel; Victoriaanse stijl met een prachtige badkamer! Elke gast in het hostel wilde deze badkamer wel in huis!
Zaterdag zijn we langs de Bay of Plenty naar Gisborne gereden. Deze weg was erg kronkelig en reed best traag. Maar ja, zit je er eenmaal op, kan je er niet meer af! We hebben gemiddeld 75 km/u gereden, maar om vier uur ‘s middags kwamen we dan in Gisborne bij de Geuzes aan. Het is erg leuk om in een Nieuw Zeelands/ Zeeuwse familie te zijn en we waren meteen dikke vrienden met de kinderen: Anne Marie (14), Hannah (9) en Matthew (5). Nu hebben we al weer een week gewerkt in de boomgaard, we dunnen de appelbomen uit. Nu zitten er aan elke boom trossen appels aan een tak maar we mogen bij het uitdunnen dus maar een aantal appels per tak laten zitten om ze ruimte te geven om te groeien. Fineke en ik werken samen in de boomgaard dus we voeren hele gesprekken… In’t gezin is het erg gezellig, leuk om met Ada te praten over Aègtekerke en vanavond bij de afwas nog uit volle borst het Zeeuwse volkslied gezongen! Zondags gaan we naar de Free Presbyterian Church of Scottland. De liturgie is iets verschillend van wat ik gewend ben, we zingen de Psalms of David onder leiding van een voorzanger en staan onder het gemeenschappelijk gebed. De inhoud van de preek is veelal hetzelfde. Ik merk dat er in de gezinnen iets meer aandacht is voor huisgodsdienst (de family worship), heel fijn om mee te maken!
Vorige week donderdag waren granddad en grandma Geuze 55 jaar getrouwd en ze gaven een groot feest voor de familie in een restaurant hier in Gisborne. Het was erg leuk om de familie te ontmoeten.
Afgelopen zaterdag zijn we met de familie naar de kust gegaan, naar een view punt waar we mooi uitzicht hadden over Poverty Bay. Die naam (baai van armoede) heeft Captain Cook (die Nieuw Zeeland ontdekte) gegeven aan deze baai omdat de Maori’s die hij hier ontmoette hem niet wilden voorzien van nieuw voedsel. Daarom is hij meer naar het noorden gevaren, daar kreeg hij wel voedsel voor zijn bemanning en heeft hij die baai ‘Bay of Plenty’ genoemd (baai van overvloed).
Zaterdagavond hebben we een cliff beklommen samen met wat jeugd uit de kerk hier. Ook Jacoba en Bert waren van de partij, zij zijn sinds een tijdje bij de andere familie Geuze hier in Gisborne. Het was een enorm steile klim maar het uitzicht op de top maakte veel goed!
Het is hier gezellig in Gisborne! Waarschijnlijk gaan we vrijdag met een groep een echte Nederlandse pakjesavond houden. Zelfs Bolletje pepernoten kunnen we hier in de winkel kopen!

Groetjes uit Gisborne,

Marian